Haqqinda.az

Bir yar sevdim dedim dunyaya deyer
Sandim mende onun cahani oldum
Gunler aylar otdu gordumki xeyir
Men bir vefasizin qurbani oldum...

Onu ucaltdiqca alcaltdi meni
Dunyanin en kicik insani oldum
Cavanca yawimda qocaltdi meni
Men bir vefasizin qurbani oldum....

Unutdum her qemi her bir qusseni
O menim men onun heyani oldum
Mene konul verib aldatdigicun
Men bir vefasizin qurbani oldum...... Ardı »

Deyirlər islanıb o küçə yenə,
Göylərə bənd olub yolunu azıb.
Şorgöz kişilərə oxşayan küçə,
Bir yağış xanıma meylini salıb. Uladı küləklər qulaqlarımda,
Buludlar doluxdu göylər üzündə.
Bu axşam tozunu almadı yağış,
Döngəsin itirdim küçənizin də. Gör necə oxşayır dodaqlarımı,
Həsrətim yağışın tamından boylu.
Göylərin ətrini üzümdən alan,
Bir gözəl abrımı islağa qoydu. Lap tezdən günəşin gözündən uzaq,
Bir əlçim telini jalə yaşlasın.
Səni oğurladım baxışlarımla
ki,səhərlər günüm səndən başlasın. Ardı »

İnnen bele getirmerem adini da dilime men
Seni deyib cetin birde qelem alim elime men
Bax belece yol gedirem bile bile olume men
Nece sevdim Tanri bilir alnim aciq uzum ag
Yasha gorum mensiz nece sene xosdur yasamaq..

Seher-seher yollarina cicek sepen olmayacaq
O murgulu gozlerinden gizlin open olmayacaq
Bir sozunden dunya boyda mena tapan olmayacaq
Kimi hemdem bileceksen acacaqsan kime qucaq
Yasha gorum mensiz nece sene xosdur yasamaq

Nefesime hesret qalib kirpiklerin buzlayanda
Taleyine boyun eyib icin icin sizlayanda
Ne el catir ne un yetir sen o yanda men bu yanda
Goreceksen innen bele yuxularda meni ancaq
Yasa gorum mensiz nece sene xosdur yasamaq

Viran etdin meni zalim iller boyu susa-susa
das bagladin ureyine dilin agzin Ardı »

Sildim azadlıq sözünü ürəyimin lüğətindən
Yeni söz daxil elədim, indi düşmür o dilimdən.
Gecəni səhərə qatıb, səhərimi unutmuşam,
Arzu etdiyimi tapıb, sevinməkdən məst olmuşam.
Bircə dəfə baxmaq ilə sovurdu məni özünə,
İndi də quluyam onun, qurbanam hər bir sözünə.
O divardan bu divara, başımı vuraraq fələk,
Yaşamağa ürək verdi, ürəyimi aldı mələk.
Kürəyimdə daşımışam bu dünyanın min yükünü,
Ancaq qaldıra bilmirəm saçının bircə tükünü .
Meydan oxuyub aləmə yaşayardım aslan kimi,
İndi isə titrəyirəm, mələk mənə baxan kimi.
Toxuyublar ürəyimə müqəddəs iplərdən xəyal,
Bircə onu sevmək olub mənim həyatımda amal.
Hərdən soruşur mələyim: Mən olmasam nə edərsən?
Yalandan nəfəs alardım, yalandan nəfəs verərdim!
Amma söylə ay məleykə, niyə belə incidirsən?
Sən ki necə sevdiyimi hamıdan yaxşı bilirsən!
Mələyi sevirsə Ardı »

Her setir ustunde titreyib elim,
setirler gelbimden od alibdilar
men sene bir defe aldandim gulum,
mektublar omurluk aldanibdilar

meni xatirlama ozge ol , yad ol,
oyuncaq olmasin mektublar bari,
omrunde birce yol alicenab ol
yandir xatiremi- o mektublari.

Onda ureyimin harayi ahi
qelbimin utancaq sevdasi yatir.
Orda vugarimin sinma gunahi
kovrek bir negmenin sedasi yatir

dagilar shohretin dumani ceni
udar bir ac balig incitek seni
yazdigim setirler ac toxum kimi
bir gun goz yashini ichecek senin

mektublar ichinde neyim nelerim…
alovlu setirler gizli qem Ardı »

Yağma yağış,

Sən yağanda xatirilər düşür yada,

Sən yağanda sənlə birgə ürəyimə yağır o, da.

Yağma yağış,

Gəl ağlama için-için,

Mən dərdimi sənə deyim,

Sən də danış,

Ağlayırsan axı neyçin?!

Yoxsa sən də dərd çəkirsən mənim kimi,

Sənindəmi ürəyinin qırılıbdır sarı simi?!

Mən yağmıram səndən də çox,

Dərd yükünü çəkə-çəkə.

Mən yağmıram bu dərd ilə,

Hər gün biraz çökə-çökə.

Yağmıram ki, yar bilməsin,

Yağmıram ki, yar gülməsin,

Nə hallara salıb deyə,

Mənim boyda bir adamı,

Yağsam çatacaq dadamı?!

Yağma yağış, yağma yağış!

Qulaqlarım kar olacaq,

Guruldama yavaş danış.

Qismətini Tanrı yazıb,

Talehinlə daha barış,

Yağma yağış!

Hə… Bax belə…

Yağmayanda Ardı »

Mənsiz bir an belə dözə bilməyən,
Bu mənsiz illərə necə alışdın?
Axır ki, üz-üzə gəldik səninlə,
Nə mən dinə bildim,nə sən danışdın! Dünya da elə bil döndü tərsinə,
Bu qədər həsrətə dözərmi sinə?
Az qaldı daşlar da dil açıb dinə,
Nə mən dinə bildim,nənsən danışdın! Fərhad da bu dərdi çəkəmməzdi heç,
Dərdimi qəlbimdən sökəmməzdi heç,
Bizim ki,sözümüz tükənməzdi heç,
Nə mən dinə bildim,nə sən danışdın! Çilə ürəyinə su səssizliyin,
Əlini, üzünü yu səssizliyin,
Baş əydik önündə bu səssizliyin,
Nə mən dinə bildim,nə sən danışdın! Bu eşqin közündə qızışmalıydıq,
Onun istisinə alışmalıydıq,
Bu çətin olsa da danışmalıydıq,
Nə mən dinə bildim,nə sən danışdın! Mənsiz bir an belə dözə bilməyən,
Bu mənsiz illərə necə alışdın?
Axır ki, üz-üzə gəldik səninlə,
Nə Ardı »

olmuw faktdir. bir qiz var idi. kollecde oxuyurdu bir oqlan sevirdi . oqlanda qizi sevirdi. oqlangil cox varli idiler. atasinin wirketleri var idi. oqlan qizin kasib olduqunu bilirdi ama qizi cox sevirdi. her gun mektebe birlikde gelirdiler oqlan qizi cox sevirdi. ama bir gun bunlarin sevgisinin ustunu qara buludlar aldi. oqlanin atasi tesaduf neticesinde qizi oqluyla el ele gezerken gorur.axwam olur. atasi oqlun gozluyur oqlu eve gelende diyir oqlum o qizdan ayrilmalisan ailemize yarawan aile deyiller. oqlan diyir ata meni onan olum ayirar cox sevirem onu . neiseki 1 muddet kecir. bir gun oqlanin atasi qizi oz adamlarina tapwirir ve ofisne Ardı »