Sevgi şerləri → Ele bilme
Meni tenha qoyub cixib getsen de,
sanma ruhdan dusub sarsilacagam.
Aci mohnetlere doze bilmeyib,
qarsinda aglayib alcalacagam.
Belke dusunursen uz – uze gelsek,
gulerek boynuna sarilacagam.
Gel olub keceni – unudaq deyib,
sene evvelkitek yar olacagam.
Artiq bu heyatdan aldim dersimi,
geri donmesende darilmayacam.
Derdler dozumluluk oyredib mene,
her esen ruzgardan yixilmayacam.
O qeder acilar yasamisam men,
Buna da birteher alisacagam.
Ozum oz qelbime teselli verib,
Seni unutmaga calisacagam.
Sense hara getsen toya, meclise,
Orada meni gormek isteyeceksen.
Kimin gozlerini, kimin sacini,
Xeyalinda mene benzedeceksen.
Belke de kiminse boy – buyxununu,
Yanilaraq mene oxsadacaqsan.
Sevinerek onun ardinca gedib,
Kor- pesiman geriye qayidacaqsan.
O gun gozlerinde yalniz bir Ardı »