Haqqinda.az

Ele etmeyek ki konul yorulsun.
Ureyler aqrisin,qelbler de sinsin.
Sevginin xetrine,esqin xetrine.
Seadet her zaman qelebe calsin.

Sevgini qurura vermerem bada.
Sevdiyim tek sensen fani dunyada.
Sensiz istemirem bu heyati men.
Yarima qovusmaq cefa olsada.

Dyirler mehebbet ulvidir.safdir.
Deyerdim sevib sevilmek en uca taxtdir.
Deyirler indi sevenler yoxdur.
Deyerdim yalandir,bu mende en boyuk baxtdir. Ardı »

Getdin, duwunme ki, seni bir de sevmerem men,
Meni yene cagirsan sen, gelerem men sene gore
Ureyimde ici-icin aglasan da hemin gunden
Salaminla urek acib gulerem men sene gore

Gor, bir salam soylemekle deyiwilir nece insan,
Hesretinle qol-boyunlu yawamaq da deyil asan
Ay sevgilim geri donub omurluk de menim olsan,
Gediwini yaddawimdan silerem men sene gore

Bir hesretden, yeni derdden acilsa da bagli yaram,
Bir hesrete, yeni derde boyun eyib uduzmaram
Sensiz eger yawasam men, bu canim da olsun haram,
Lazim olsa, yolunda da olerem men sene gore

Sevgim ise olmur hele, nifret de ki, oyanmayir,
Urek seni sevdi, sevir, sevmekden de usanmayir,
Urek deyir, agil razi, bax, dilim de hec danmayir,
Toya gelib xowbextlik de Ardı »

Meni sevdiyin tek onu seversen.
Qoymarsan o,gülü soldursun hesret!
Özüne dost bilib et ona hörmet,
Adini qoyarsan NAKAM MEHEBBET!

Sevgiye elvida söylesemde men,
Nemli gözlerimi gizlesemde men.
Senden qisas almaq istesemde men.
Sennen özgesini seve bilmerem! Ardı »

Sevsen bil,sevginin coxdur ezabi.
Hunerin var,ona getir sen tabi.
Isterem yazam bir sevgi kitabi.
Sevenler oxusun,
Sevmeyenler yox!

Urekler titredim sari sim kimi.
Esim yaz havali bir nesim kimi.
Seirim odlu olsun nefesim kimi.
Sevenler oxusun,
Sevmeyenler yox!

Sevdim men de butun gozellikleri.
Ulduzlu semani,cicekli yeri.
Sevincli,kederli bu negmeleri.
Sevenler oxusun,
Sevmeyenler yox!
M.Dilbazi(1989) Ardı »

Yaxşı ki, qış vaxtı getdin dünyadan
Qaldı qar altında xatirələrin
Bu həyət-bacada olmusan haçan?!
Hardadır məkanın, təzə yurd yerin?!

Ağ süküt içində səssizdir hər yan
Qalıb qar altında bütün ev-eşik.
Sən heç o eyvanda dayanmamısan
O dəmir körpüdən biz keçməmişik

O qaya bizə hec qucaq acmayıb
Yoxdur nam-nişanın cığırda-izdə
Heç vaxt o dağdağan yarpaq açmayıb,
Sən də olmamısan, o süfrəmizdə

Vələs budağında donub ahımız
Damcılar incidir o boz tənəkdə
O şaxda acmayıb gülsabahımız
Səndə olmamısan, o gül-çiçək də

O iş otağıma yəni yolun var?
Dağdağan yandırıb buz çılçırağı Ardı »

Səndəki duyğular bəlkə solmadı,
Qarşıma çıxmağa gücün olmadı,
Bəlkədə həsrətim səni yormadı,
Baxdığın yollarda məni anmadı,
Gözlərin hər yerdə məni aradı,
Ruhunda sevgimə hələ doymadı,
Mənsiz həyatında məna olmadı,
Əllərin əlimə heç toxunmadı,
Yalnızlığın səni tənha qoymadı,
Məndə seviləcək bir qəlb qalmadı. Ardı »

Baxışın qəlbimi incitmişdir;
Bu baxışdan, bu duruşdan əl çək.
Bir də baxsan mənə, iş bitmişdir;
Bir də baxsan mənə, fikrim dönəcək.

Yenidən uyğusu qaçmış gecələr,
Sevgilər, fırtınalar başlanacaq.
Ayrılıqlar, qarışıq bilməcələr...
Yanacaq sıtmalı ruhum, yanacaq!

Bu baxışdan, bu duruşdan əl çək!
Yoxsa könlümdəki qızğın şimşək
Üstünə od sovurar hər yerdən.

Orda dur, burda dayan, hey bəklə,
Səni tale günəşim güdməklə
Keçməsin qorxulu vadilərdən. Ardı »

Yanlizlik Kefeni Oldu

Yanliz bir can,
Cikmaz hic aklindan.
Aglar gecelerce durmadan,
Vermez yasamina bir anlam.

Deger vereni yoksa,
Kizani eger coksa.
Sahip cikani olmassa,
Hayata baglanamaz asla.

O sevgi ve sevkat arsada,
Sahip oldugu herseyi ortaya koysada.
Aralarinda hizmetci gibi kostursada,
Rencide edilir gerek yoksada.

Ici parcalanir defalarca,
Dertleri cogalir amansizca.
Cözüm arar aklinca,
Buldum sanar canina kiyinca…. Ardı »