Sevgi varmı? → Körpenin Yarim Qalmiş Gündeliyi
5 Oktyabr: Bu gün var edildim. Buradayam. Varım. Müdhiş bir duyğu bu. Var olduğumu hələ anam və atam bilmir.
Bir alma nüvəsindən belə kiçiyim. Amma nə də olsa, mən mənim. Varım ya! Bu mənə çatır. Hələ bədənim müəyyən naməlum, yüzüm yox amma, varlığımı və mənliyimi hiss edə bilirəm. Bir qız olacağam və baharda çiçəkləri sevəcəyəm.
19 Oktyabr: Bir az böyüdüm. Tərpənməm mümkün deyil. Anam hələ fərqində deyil amma onun qanıyla bəslənirəm. Ürəyini gəzib gələn isti qan mənə gəlir. Məni sevəcək bir ürəyin tərpənmələrini indidən hiss edirəm. Anam məni çox sevəcək. Anam üçün gözəl bir sürpriz olacağam.
23 Oktyabr: Heç görə bilmədiyim Ardı »