Sevgi varmı? → Kartof, Yumurta, Qehve
Her seyden sikayet eden bir qız var idi.
Heyatın dozulmez oldugunu dusunurdu.
Mubarize aparmaqdan yorulmusdu. Bir
problem qurtarmamıs basqası ile
uzlesirdi. Atası qızının bu veziyyetini
gorub, ona heyat dersi vermeyi qerara aldı. Qızın atası aspaz idi. Bir gun onu
metbexe apardı. Uc qab goturub ocagın
uzerine qoydu. Su ile doldurduqdan
sonra altını yandırdı. Su qaynamaga
baslayanda birine kartof, o birine
yumurta, ucuncusune ise qehve tumları qoydu. Ve qızına bir kelme de demeden
gozlemeye basladı. Qızı hec bir sey basa
dusmediyi ucun sakitce baxır ve bu isin
ne ile neticeleneceyini bilmek isteyirdi.
Ancaq o qeder sebirsiz idi ki, bir az
kecmemis sual dalınca sual vermeye basladı. Ancaq atasından ses cıxmadı.
İyirmi deqiqə sonra qabların altını
sondurdu. Evvelce birinci qabdakı
kartofu Ardı »