Haqqinda.az

На улице темно, мороз и стужа, холодный ветер в проводах звенит.

Клочок земли, опутанный колючкой, вокруг тайга в потёмках этих спит.



Глухое место на краю Урала, лишенье, голод, холод, мусора,

Худые зеки в стареньких телагах, здесь отбывают срок день ото дня.



В бараке темень, зеки спят в телагах, пар изо рта, в узорах всё окно,

А на окне сидит угрюмый парень, карандашом карябает письмо.



Фонарь с запретки светит на окошко, через узор на тоненьком стекле,

На подоконнике пацан свернулся кошкой, и пишет, пишет злость, храня в себе



Я вновь пишу тебе Мамуля, здравствуй, здесь в лагере, в тайге, среди болот,

Для зека нет огромней того Ardı »

İMKANSIZ DİYE BİR ŞEY YOK!!

"seni seviyorum ama sen bilmiyorsun.herkes duydu seni sevdiimi bir sen duymadın kara gözlüm..."diye başlamıştı genç kız satırlarına.çok üzgün ve mutsuzdu.seviyırdu ama sevdiği bilmiyordu.söylemedk istiyordu ama içinden bir ses onu hep durduruyordu."yapma"diyordu.günlüğünü sanki ona söyler gibi aşkını itiraf ediyordu....günlüğünde herşeyi yazıyordu.ona olan aşkı,sevgisi,güveni,herşeyi.bir gün yazdıklarını okurken,kızın aklına güzel bir fikir gelir.kız günlüğüne yazdıklarını temize geçirip sevdiğine bir zarf içinde gönderecekti.günlüğün sonunda"eğer beni bu satırlardan tanırsan kim olduğumu bilirsin beni bulmaya çalışırsın.fakat senden tek bir şey istiyorum;beni seviyorsan yanıma gel,sevmiyorsan ne ben sana bu defteri göndermiş olayım ne de sen bu defteri okumuş ol..."son sözlerdi bunlar.kızın kalbi büyük bir Ardı »

Yavaş-yavaş təkliyə öyrəşirəm yəqin... Amma sənsizliyi soruşsan…

İndi hər mahnıda, hər yazıda ağlayıram...

Bəsdi artıq deyə üsyan edirəm...

BƏSDİ ARTIQ !

Çox, çox, çox... Bunlar mənim üçün coxdu artıq!...

Allahım... Bu acını bu yaşımdamı yaşamalı idim?...

Hələ öyrəşə bilmədim də...

Kimsənin olmadığı bir qaranlıq küçədə gəzirəm…

Tərk edilmişəm hər kəs tərəfindən... Dayanmışam bir küncə...

Bəziləri kömək edər ümidiylə...

Əslində mənim tanımadığım, nə çox ümidim varmış...

Əsla tanıya bilmədiyim...

Təzə tanışdım onlarla... Hər atdıqları addıma çaşıram... İnanmıram...Hətta gülürəm...

Özümə güvənmirəm..

Kədərliyəm.. Hər gün bir tərəfim tərk edir məni... Sonda mən, məni tərk edəcəm deyə qorxmuram artıq...

Geri dönüb baxdığımda bir çox mən...

Xoşbəxt mən...
Şən mən...
Etibarlı mən...
Ümidli mən...
Həyata sarılan mən...
Gülən mən...
Uşaq mən...
İndi isə geriyə qalan...

Ağlayan, tək, çarəsiz, Ardı »

Bu soz baresinde danismayan,yazmayan qalmayib... Min defe yazilib,min defe oxunub.. Bes goresen dusunurukmu ki,hec bele bir anlam movcuddurmu? Insan heqiqeten xosbext ola bilermi an da olsa? Bir insan ki,ozunun bir gun oleceyini derk edir,o nece xosbext ola biler? Bir insan derk edirse ki,onun atasi,anasi bir gun onu terk edecek,o nece xosbext ola biler? Olumlu,sonu olan bir varliq nece xosbext ola biler? Mence insanlar hec vaxt xosbext olmur... Hemise bedbextdirler... Sadece bunu unutduqlari muddetce ozlerini xosbext sanirlar.. Bu felsefe deyil... Bu,sadece oz yolunu cox suretle gedib bitirmis,ve quvvesi olsa da artiq getmeye hevesi olmayan birinin dushunceleridir... Ardı »

Ilk defe seni qollarina goturende, barmaqlari sert gelen?
Ilk baxismada gozyasi toke bilmediyi ucun seni daha az seven ?
Ilk laylani soyleyen olmadigi ucun layla bilmeyen ?
Ilk altini deyisdiren olmadigi ucun qoxunu beyenmeyen ?!!!
Beli seni ilk defe gorende barmaqlarim sert idi amma heyat ele
oyretmisdi ve bilirsenmi o ince bedenin agrimasin deye istediyim
qeder qucaqlaya bilmedim bele… Onsuzda sen de aglamaya meylli
idin belke sert barmaqlarimi behane edecekdin deye… Ilk baxismada
gozyasi tokmedim sanma. Ele cox agladim ki… Amma atani zeif gorme
deye icime atdimbutun ates toplarini… Boyukler kisiler aglamaz
demisdi ve men agladiqca eslinde senmi boyuksen menmi bilmedim…
Ilk laylani soylemek isteyerdim ve hazirlamisdim da evvelden amma
sen Ardı »

öyle zor kii!!

Henüz 6 yaşımızda idik ikimizde. Aile yakınlığımız çok samimi idi. Babalarımız beraber çalıştığından sık sık birlikte ve beraber geçiyordu zamanımız. Zaten okulda da aynı sınıfta idik. O bizim sınıf başkanımız idi. Babam sevdiğim kıza hep diyordu; seni oğluma alacağım.sen benim hem gelinim hem de kızım olacaksın,ikinize bir taksi alacağım beraber gezeceksiniz , sen tamam de hemen bileziğini alayım der, oda hep kızardı çocuk haliyle. Ama bu sevgi biz farkına varmadan gelişti. Çok değil bu olaydan bir yıl sonra babam vefat etti. Bizim maddi ve manevi yıkılışımız o zaman başladı. yaklaşık bu sıkıntılarımız 4 yıl falan devam etti. Bu arada Ardı »

Ayrıldığımızdan tam 1 ay sonra gördüm seni.Kaş ki görmez olaydım.Gece-gündüz beynimde seni fikirleşerken,ne olar bir gün qarşima çıxsa görsem,heç bele darıxmamışdım deye fikirleşerken,indi gözlerim kor olsaydıda görmeseydim deyirem.Ayrıldığımızdan 1 ay sonra dostumlasan.Bu qeder deyersizem senin üçun,bu qeder mi sevmisen meni.O,mesum üzünün altında neler varmış senin,heyif heç tanımamışam.O yanında olan yeni sevgiline,meni arxdan vuran "dostum" da bir gün atacaq seni.Bunu bil ki 1 gün peşman olub qayıtsan seni bağışlamağımı gözleme,heç gözleme.Men senin esl üzünü gördüm.Seninle 1 gün barışarıq deye fikirleşerke,bu gün sene nifret etdiyime inanmıram.Get üzünden keder,gözünde yaş,qelbinden peşmançılıq sızıltısı eksilmesin Ardı »

! SevGiMi? ! ! !

Seni ne çok sevdim ben. Ne çok gözyaşı döktüm senin için. Geceleri sen yatağında meleklerin kanatlarıyla uçarken ben penceremin önünde senin rüyana girmek için dua ederdim. Bir bakışına, bir dudak kıvrımında titreşen gülüşüne ulaşmak için dünyanın bütün çiçeklerini önüne sererdim.
Şiirler, şarkılar, sevgiler içimde tutuşan bir ateş, onun yangınında senin için kül kesildim. Ağır hastalar geceyi zor geçirir. Sabahı bekler kırgın yürekler, hasta umutlar, yalnız ruhlar. Yalnızdı gecelerim. Hastaydı gecelerim. Kan kaybından giden bir yaralı gibi umarsızdı gecelerim. Bir uçurumun kenarına beni taşıyan karabasandı gecelerim. Adına yalnızlık dedim. Sensizlik dedim.. Sen beni bilmedin, beni tanımadın, beni Ardı »