Haqqinda.az

Bir nəfər həyəcanla ora-bura var-gəl edirdi. Hiss olunurdu ki, nə isə axtarır.
Bir azdan var-gəl etməkdən yoruldu və yol kənarında dayanan avtomobilə yaxınlaşdı. Üzünü avtomobilin arxa oturacağında oturan uşağa tutaraq:

— Buraları tanımıram. Parkın yanında yerləşən çörək sexini axtarıram. Bura çox yaxın olduğunu deyirlər. Ancaq heç cür tapa bilmirəm, — dedi.

Uşaq avtomobilin pəncərəsini axıra qədər açdı. Sonra:

— Mən də bura ilk dəfədir ki, gəlirəm. Ancaq hər halda sağ tərəfə getsəniz, yaxşı olar, — dedi.

O, uşağın bunu haradan bildiyini soruşdu. Uşaq:

— Cökə çiçəklərinin iyini hiss etmirsiniz? Quş səsləri də oradan gəlir, — deyə gülümsədi.

Adam heyrətdən donub qalmışdı. Daha sonra uşaq:

— Dərindən nəfəs Ardı »

Mənim adım Bir Manatdır. Məni İsveçrədə hazırlayıb Azərbaycana göndərdilər. Bir gün sonra dövrüyəyə buraxıldım.Əvvəlcə məni bir neçə qardaşmla bərabər bir bankomata yerləşdirdilər. Bu vaxta qədər mənə insan əli dəyməmişdi,təptəzə idim.Bir gün bir qoça məni bankomatdan çıxardı. Tək deyildim; mənimlə birgə böyük qardaşlar 20 və 50 manat, yeddi ədəd də həmyaşıdım çıxdı. Qoca bizi cibinə qoydu. Evə çatandan sonra bizi cibindən çıxardı, bir manatlıqların arasından məhz məni seçib nəvəsinə verdi. Nəvəsi məni götürüb sevinə-sevinə dükana qaçdı.Düşünürdüm ki, bu uşaq məni çox sevir. Amma düşüncəm alt-üst oldu. Çünki bu dəcəl məni beş ədəd 20 qəpiklə dəyişdi. Bir neçə dəqiqə sonra satıcı məni qalıq Ardı »

Rəhman əsgərlikdən qayıdan kimi Rusiya Federasiyasına işləməyə getmişdi. Orada özünə iş qurmuş , ata-anasına pul göndərərək, onların yaşayış səviyyəsini xeyli dəyişmişdi. Kərim kişi həyət-bacasını, evini söküb yenisini tikmiş, təmir etdirmişdi. İndi ogluna toy etmək istəyirdi. Süleyman kişinin qızı Aliyəni məsləhət etmişdilər evdə. Sona xanım Süleyman kişinin qızlarının tərifini çox eşitmişdi. Odur ki, oglu Rəhmana da Aliyə ilə evləməsini arzu etmişdi. Kənddə danışırdılar ki, bu bacılar evdar və çox mehriban, həm də çox gözəl qızlardır.
Rəhman evin ikinci uşagı olsa da, özündən böyük qardaşı və kiçik bacıları da ailə qurmuşdu. Ailədə subay bir Rəhman idi. Odur ki, Kərim kişi onu da evləndirib, bu Ardı »

Axshamterefi ana-ogul heyetde agacin altinda deye-gule chay ichirdiler.Karen yaziq-yaziq onlara yaxinlashdi.Uzunu Ruziye xanima tutub dedi: -Xanim,mana icaze verseydiniz magazalara baxmaga gederdim.Bir az ozume shey-shuy alacam. Ruziye xanim: -Karen, ureyin hara isteyirse get. Bu gunluk ishini qurtarmisan. Karen qapidan chixan kimi anasi Ozana berk-berk tapshirdi ki, kiminle gorushduyunu,hara getdiyini izlesin.Amma bic ve gic ermeni hiss elemesin. Ruziye xanim heyet qapisini arxadan baglayib el damina teref getdi.İcheri kechende otaqdaki seliqesizlik,iy-qox ureyini bulandirdi.Qapini achiq qoysa da iy- qox Ruziye xanimi bogurdu. Ancaq hansisa duygu ona dozmeyi,daha diqqetle buralari yoxlamagi hiss etdirirdi. O,chimsine-chimsine barmaqlarinin ucu ile dosheyin ucundan tutub qaldirdi. Dosheyin altindaki pul baglamalarini gorende Ardı »

Gənc bir adam öz bölgəsində çox tanınan bir müdrikin yanına getdi. Dərdi bir az fərqli idi. Gənc yaşında həmişə müvəffəqiyyət qazanmışdı. Atasından götürdüyü kiçik işi sürətlə böyütmüş, zəngin olmuşdu. Ətrafındakı hər kəs ona hörmət göstərirdi.
Düşməni yox idi. Evlilikləri müvəffəqiyyətli olmuş, çox gənc yaşlarda başlayaraq bir neçə dəfə ata olmuşdu. Və gənc adamın dərdi də bundan sonra başlayırdı. Bu qədər erkən müvəffəqiyyət, sayılıb hörmət edilmək üzündən bütün ətrafındakı insanları "kiçik" görməyə başlamışdı.
Gənc adam üçün "əhəmiyyətli" heç bir iş, heç bir insan, heç bir vəziyyət qalmamışdı. Heç bir danışığı bir neçə dəqiqədən çox dinləyə bilmir, oxumağa başladığı hər şeyi bir neçə dəqiqə Ardı »

Həzrəti Mövlana küçədə gedərkən iki nəfərin mübahisə etdiyini görür.

Adamlardan biri o birinə belə deyir:

— Mən elə bir adamam ki, bir desən, min deyərəm, bildinmi?

Mövlana gedib həmin adamın qarşısında dayanır və tam əminliklə belə deyir:

— Mən də elə bir adamam ki, min desən, bir cavab qaytarmaram, bildinmi?

Bu sözü deyəndən sonra Mövlana dönüb gedir və həmin adam heyrətindən qurumuş halda, dinib-danışmadan, gözdən itənəcən bu böyük könül insanının ardınca baxır. Ardı »

Zəngin bir iş adamının bağçasında, yan-yana əkilən iki limon ağacı vardı. May ayı sonlarında açan limon çiçəkləri, bütün bağçanın havasını bir anda dəyişdirər və mənzillərə həbsedilmiş insanlara baharın gəldiyini müjdələyirdi. Ancaq limon ağaclarından biri, digərindən cılız və görkəmsiz idi. Buna görə böyük ağac hər fürsətdə onu kiçik hesab edər və təpədən baxardı. Ev sahibi də kiçik boylu limon ağacından ümid kəsmiş görünürdü. Ona görə ağac, bu gedişlə quruyub öləcəkdi. Buna görə də onu çox sulamaz və qulluq etməyi çox istəməzdi.
Günün birində əsən sərt bir çovğun, qarlı dağların yamaclarındakı bir qrup çiçək toxumunu iş adamının bağçasına uçurdu. Lakin bağçanın hər tərəfi hissələrə Ardı »

Bir gün loğmanın ağasina hədiyyə olaraq bir qarpız gətirirlər. o, xidmətçisinə Oğlum, get Loğmanı çağır deyir.Loğman bu çağırışa dərhal cavab verib, ağasının yanına gəlir. Ağası ona hədiyyə olaraq gətirilən qarpızı kəsir və Loğmana bir dilim verir. Loğman ona verliən dilimi bal kimi, şəkər kimi yeyir.Elə iştahla yeyir ki, ağası dərhal ikinci dilimi kəsib ona tərəf uzadir. beləcə dilimlər bir-birini izləyir və Loğman bütün qarpızı yeyir.Yerdə bir dilim qalir. Ağası Bunu da mən yeyim, baxım görüm necə şeydir, hər halda, bu, çox dadlı bir qarpızdır deyir. Çünki Loğman elə ləzzətlə, elə zövqlə, elə iştahla yeyirdi ki, görənlərin də iştahası açılırdı. Loğmanin ağası Ardı »