Maraqli Hekayeler → "Ququnun Hediyyesi " Romanindan "ÖZÜMÜZ"
ÖZÜMÜZ...
Qaranlıqda səssizcə uzanmışdı ikisi də.Bir az susduqdan sonra dilləndi:
-Kam,yatmısan?
-Yox-deyə Kamilə həvəssiz dilləndi.Səsində yorğun,bezgin ahəng vardı.
-Mənə özündən danış da.
-Özümdən?
-Aha.
-Özümü tanımırsan?Adım Kamilə,21yaşım var,səninlə otaq yoldaşıyam...
-Ee elə yox!
-Hmm?Necə bəs?
-Özündən də.Uşaqlığından,biz rastlaşana qədər keçirdiyin günlərdən,xatirələrdən.Kənd xatirlərindən-bir az susub əlavə etdi:Mənimçün həmişə maraqlı olub,həsəd aparmışam kənddə böyüyən uşaqlara.
-Eləmi?
-Hə.Çox maraqlı olur,düzdü?
-Nəyi maraqlı olur?
-Kəndin də..Kənddə yaşamaq.Kəndin adamları mehriban olur,qayğıkeş olur,kömək göstərməyə xəsislik etmir,yardım sevən olurlar.Ümumiyyətlə kənd yaxşıdır.Danış da mənə biraz kənddə keçən günlərindən
-Xatırlamıram heçnə.Nə danışım?-elə laqeyd cavab verirdi sanki,burda gedən söhbətin özünə qətiyyən dəxlisi yox idi.
-Ola bilməzki,heç nə xatırlamayasan
-Ru,yat!
-Ee!paxıl olma!
Kamilə dikəldi azca:
-Əminsən ki qulaq asmaq istəyirsən mənim kəndimlə bağlı xatirələrimə?
-Hə!
-Yaxşı danışacam amma sırf sənin"kəndlilər yardım sevən Ardı »