Haqqinda.az

İmam Sadiq (ə) Loğman (ə) oğluna dedi: "Oğlum! Hər şeyin üç əlaməti vardır ki, onunla tanınar və sorular.
Dinin də üç əlaməti vardır: Elm, iman və ona (elminə) əməl etmək.
İmanın da üç əlaməti vardır: ALLAHA, Onun kitablarına və mələklərinə iman bəsləmək.
Alimin 3 əlaməti vardır: ALLAHI, Onun sevdiklərini və Onun bəyənmədiklərini tanıyar.
Möminin 3 əlaməti vardır: Namaz, Oruc, Zəkat.
Təkəllüfə (zəhmətə) salanın 3 əlaməti vardır: özündən böyüklə mübahisə edər, bilmədiyini danışar və bacara bilməyəcəyi işin dalınca düşər.
Zalımın 3 əlaməti vardır: Özündən böyüyə qarşı çıxmaqla, özündən aşağıya güc gəlməklə və zalımlara kömək etməklə zülm edər.
Münafiqin 3 əlaməti vardır: Dili ürəyi ilə, ürəyi əməli Ardı »

neyleyeceyem? Söyledi... "Qiz
seni ilk ve son defe gördüm.
Ölsemde üreyim hesretle
yanmaz dedi". Qiz hem
bagiraraq, hem aglayaraq meni
qoyub getme deyirdi:
- Sevgilisi son nefesinde SENİ
COX SEVİREM meni UNUTMA
awkim dedi. Sevgilisi yerde can
verende, genc qizda sevgilisinin
bawi üzerinde çirpinirdi. Artiq
cox gec idi cox wey ücün.. Cünki
oglan ölümüwdü. Bes genc
qiz???- aglayaraq kecirdi qizin
günleri. Cox sevirdiler ve cox
sevgiler kimi bu sevginin
sonunda belece kederli oldu......
Belke bu genclerin arasina bir
niwanli qizin ahi girdi. Ne bilek
belkede qismet, alin yazisi bunu
teleb edir.. ALLAH SEVENLERİ
AYİRMASİN... Ardı »

Böyük fateh İsgəndər Çin üzərinə qoşun çəkir. Qoşun ölkənin paytaxtının kənarında düşərgə salıb hücum əmri gözləməyə başlayır. Gecə şəhər tərəfdən bir nəfər yunanların düşərgəsinə gəlib deyir ki, mən Çin hökmdarından xəbər gətirmişəm, mütləq İsgəndərlə təklikdə görüşməliyəm. İsgəndər gələn elçi ilə çadırda tək qalanda elçi sifətindəki örtüyü açıb deyir: “Mən Çin imperatorunun özüyəm, səninlə danışıq aparmağa gəlmişəm. İstəyirəm mənim ölkəmə qoşun çəkməyinin səbəbini sənin özündən eşidim”.
İsgəndər heyrət içində soruşur: “Nədən mənimlə görüşə gəldin? Qorxmursan ki, səni tutub qətlə yetirərəm?” Çin hökmdarı gülümsəyib cavab verir: “Mən sənin çox ağıllı olduğunu eşitmişəm. Bilirəm ki, ağıllı hökmdar bu cür hərəkət etməz. Əvvəla, sən silahsız Ardı »

O, zərgər idi, necə deyərlər, əli qızıl kəsirdi. Dindirəndə deyirdi ki, şükür Allaha, çörək pulumu çıxarıram, hələ üstəlik, rayona, anamgilə də əl tuturam.

Hər dəfə onunla hal-əhval tutanda söhbətini “Şükür” kəlməsi ilə açardı. ”Açardı” ona görə dedim ki, indi o, öz sevimli peşəsi ilə məşğul deyil. Çünki Allah ona halal zəhmətlə pul qazanmağın yolunu göstərmişdi, lakin o, şükür etsə də, bir müddətdən sonra bu yoldan sapdı, daha doğrusu, yayındı, şeytana uydu. Bir zamanlar əli qızıl kəsən o zərgər içki aludəçisinə çevrilib, indi səfil-sərgərdan küçələrdə dolaşır, başı “dumanlananda” elə küçənin bir tərəfindəcə yıxılıb yatır...

Bəli, Allah insana halal zəhmətlə çörək qazanmağın yolunu göstərir, qədrini, Ardı »

Keçmiş zamanlarda bir daşyonan yaşayırdı. Səhərdən-axşama kimi dağın ətəyindəki daş karxanasında işləyir, alnının təri ilə dolanırdı. Bir gün küçədə öz nökərlərinin əhatəsində, yaraşıqlı atın belində gəzən bir tacir gördü.

Daşyonan taciri süzüb öz-özünə dedi: “Yəqin dünyada özünü ən güclü sayan adam varsa, o da bu tacirdir. Kaş mən də onun kimi güclü olaydım, bu qədər nökərim olaydı”. Ömrü boyu halal zəhmətlə dolanmış və halal çörək yemiş daşyonanın ürəyindən keçənlər Allaha əyan oldu. Allah-təala onun arzusunu yerinə yetirdi, bir an içində daşyonan kişi tacirə döndü. İndi onun saysız-hesabsız sərvəti, ölçüyəgəlməz pulu və hörməti vardı, özünü hamıdan qüvvətli hesab edirdi.

Bir müddət ötüb-keçdi. Bir gün Ardı »

Bir gün bir adam dəniz kənarıyla gedirdi. Birdən o qumdan nəyisə qaldırıb dənizə atan balaca oğlana rast gəldi. Adam uşağa yaxınlaşandan sonra gördü ki o, sahildəki dəniz ulduzlarını qaldırıb suya atır. Onlar oğlanı hər tərəfdən əhatə edirdi. Sanki sahildə milyona qədər dəniz ulduzu vardı. Dəniz kənarı onlarla örtülmüşdü.

Adam uşağa yaxınlaşıb soruşdu:

— Nə üçün sən bu dəniz ulduzlarını suya atırsan?

Uşaq işini dayandırmadan dedi:

— Sabah səhərə qədər onlar sahildə qalsalar suyun çəkilməsi ucbatından ölə bilərlər.

Adam səsini yüksəldərək dedi:

— Axı bu, sadəcə, axmaqlıqdır! Ətrafına bax! Burda milyonlarla dəniz ulduzu var, onlar bütün sahili bürüyüblər. Bu qədər səy göstərməyin belə heç bir şeyi dəyişməyəcək.

Oğlan Ardı »

Məşhur bir universitetin gözəl karyera əldə etmiş bir qrup məzunu öz qoca professorlarını ziyarət etməyə gəlirlər. Söhbət zamanı növbə iş mövzusuna da gəlib çatır. Məzunlar öz professorlarına saysız çətinliklərindən və həyat problemlərindən gileylənirlər.
Professor öz qonaqlarına qəhvə içməyi təklif edərək mətbəxə gedir. Bir müddət sonra qoca professor əlində müxtəlif fincanlardan ibarət qəhvə dəsti ilə otağa daxil olur. Bu fincanların hər biri ayrılıqda çini, şüşə, plastik və xrustaldan idilər və bəziləri baha, bəziləri isə ucuz qiymətə idi.
Məzunlar fincanları götürdükdən sonra professor dedi:
— Fikir verin ki, siz ancaq gözəl və baha olan fincanları götürmüsünüz, Ardı »

Novbeti gunlerimde ele bil deyishiklik yoxdu. Leyla ile ishden sonra gorushmush, sohbet etmishdik. Rufatla bashima gelenler haqqinda cox derin detallara getmemisdim, onsuz da azdan-coxdan Ceffri den eshitmishdi bu haqda. Sonda:
-Belke, barishacaqsiz yene? Cox fikir etme,- dediyinde,
- Hec vaxt barishmayacagiq. Menimcun Rufat adli adam yoxdur,-deye cavab vermishdim.
Bu gunler erzinde de boshanmamiz resmi olaraq tesdiqlenmishdi. Vekilimin mene final qerari deyende kecirdiyim hissleri tesvir etmek menim ucun cetindir. Bir terefden bu meselenin basha catmasina sevinsem de (sevinmek yox, daha dogrusu, rahatlashsam da), boshanmaq haqqindaki bu qerarin yazildigi kagiz parcasi elimi yandirirdi sanki. Bu kagiz Rufati birdefelik itirdiyimin subutu idi. Bunu aglim qebul etse de, Ardı »