Haqqinda.az

O, yeniliklərin (xüsusilə də, texniki yeniliklərin) "geri qalmayanlarından" biri idi. Hətta, bəzən "irəli gedənlərindən" biri olduğunu belə demek olardı. Harda bir texniki yenilik olsa, onu hamıdan əvvəl öyrənməyə çalışar, bunun onun üçün lazım olub - olmadığını, hətta lazım olsa belə, nə qədər lazım olduğunu düşünməzdi. Ən yeni ixtiralar, ən yeni kəşflər, ən yeni icadlar...O, bu işlərin adamı idi. Hətta, buna görə dostları ona "texniki adam" adını qoymuşdular. Hətta yaşadığı ölkənin "internet" deyilən yeni bir kəşflə tanış olduğu ilk illərdə də bu yeni kəşf ilə ilk tanış olanlardan biri də o idi.

O, özünü internetə o qədər "həsr etmişdi" ki, işdən gələr Ardı »

Bir nəfər müdrikdən soruşur:

-Ən sevdiyiniz yazıçı kimdir?

Müdrik cavab verir:

-ALLAH.ONUN son yazdığı çox xoşuma gəlib. Ardı »

Adam o həyatda necə də yaşamaq istəmir, o həyatda yaşamaq nə qədər darıxdırıcı və cansıxıcıdır – başqaları üçün yaşamaq! Bu həyat yorucu yuxu kimidir! O gecə zülmətinin yaratdığı ağırlıq kimidir, ondan elə qızdırmadan ayrılan kimi ayrılmaq istəyirsən. O biri həyat isə belə deyil.


BİR ÖMÜRDƏ NEÇƏ HƏYAT YAŞAYIRIQ?

Hərdənbir siyasətin sehrindən ayrılıb həyatın əbədi suallarına baş vurmaq o qədər də səmərəsiz məşğuliyyət deyil.

Mən rus ədəbiyyatını məhz o səbəbə görə qiymətləndirirəm ki, daim belə suallara cavab tapmağa çalışıb. İndi bir yazıçının adını çəkəcəm. Gənc nəsil onun adını bilmir və bəlkə də heç vaxt bilməyəcək, çünki o dövr keçib, Volterin dövrü 18-ci əsr olduğu kimi Ardı »

Bir gün heyvanlar öz aralarında söhbət edirdilər və nə qədər çox bala doğduqlarını deyirdilər.Biri bir dəfəyə üç bala doğduğunu dediyi halda,o biri isə bir dəfəyə beş bala doğduğunu deyirdi.Hətta bir dəfəyə on-on beş bala doğduğunu deyənlər də var idi.Nəhayət,aslandan neçə bala doğduğunu soruşdular.Aslan isə sakit bir səslə cavab verdi: “Mən bir bala doğuram.Ancaq doğanda aslan doğuram”... Ardı »

Vyetnamda bir Amerikan generalı "təmizlik" hərəkatı zamanı alması lazım olan bir kəndi daş daş üstündə qalmayana qədər bombalatdırır.
Xüsusi birliklər kəndi mühasirəyə alar və tək-tək evləri axtarıb "təmiz" hesabatını verib, "alındı" siyahısına bir yenisini əlavə edib elə kənddən ayrılarkən, arxalarından tək bir əl atəş edilər.
Yenə inanılmaz bir bombardman başlar. Göbələk kimi yüksələn alov topları, maşınlıların sinir pozucu səsi və arxasından qorxunc bir ölüm səssizliyi...
Yenə xüsusi seçilmiş əsgərlər hər bir deşiyi axtararlar və töküntülərin arasında bir dəri bir sümük Vyetnamlı bir uşağı əlində bir tüfənglə taparlar. Uşağı düz generalın önünə gətirərlər.
General uşağı görüncə çox təsirlənər. Heç kimsəni görmədən bombalar yağdırmağa bənzəməz qarşılıqlı əlaqə. Ardı »

Bir gün Co balaca qızı Miclə əyləncə parkına yollanır.
Parkda onlar köşkə yaxınlaşırlar.
Mic deyir: " Ata, mən..."
Co onun sözünü kəsib aldığı pop-kornu ağzına tıxayır.
Daha sonra onlar dondurma satan kişiyə yaxınlaşırlar.
Mic yenə deyir: " Ata, mən..."
Co yenə onun sözünü kəsib deyir:
«Mən, mən… Bilirəm də. Dondurma istəyirsən».
Mic deyir: «Yox, ata. Mən qusmaq istəyirəm, ürəyim bulanır». Ardı »

Bİr ölkənin bir padşahı olur.O,çox rəhimli insan idi.Bir dəfə padşah qərara alır ki,öz məmləkətində yaşayan insanların həyat tərzini öyrənsin.O,öz libasın dəyişib.adi insanlar kimi geyinir və öz məmləkətinin ərazisində gəzintiyə başlayır.Bazar,dükanlarda satılan malların ucuz və ya baha olmasını öyrənir,gəzə-gəzə gəlib bir bazarın qarşısında dilənçilərin diləndiyini görür.2dilənçi onun marağını cəlb edir.O.dilənçilərə yaxınlaşarkən,dilənçilərin birinin Allahdan ruzi istəməsini,digərinin isə padşahdan ruzi istəməsini eşidir.Padşah maraq içində padşahdan ruzu istəyən dilənçiyə yanaşır və soruşur:
-"Siz niyə ruzini Allahdan deyil,padşahdan istəyirsiniz?"
Dilənçi cavab verir:
-"Allah uzaqdadır,dövlətli padşahsa yaxındadır.Allahın ruzusu gec gələr,padşahın göndərdiyi isə tez çatar,çünki,o,yaxındadır"deyib,padşahı tərifləyir.
Padşah özünü biləməzliyə qoyub,ikinci dilənçiyə yaxınlaşıb,soruşur:
-"Siz niyə yaxınlıqda padşahı qoyub,uzaqda olan gözə görünməz Allahdan istəyirsən?"
Dilənçi cavab Ardı »

Hindistanda su daşıyan bir kişinin iki küpəsi vardı. Onları ağacın ucuna keçirib çiynində su daşıyırdı. Küpələrin birində çat vardı və bulaqdan ustadın evinə gələnə kimi suyun yarısı tökülür, küpənin ortasından su qalırdı. İki il ərzində bu, belə davam elədi. Su daşıyan hər dəfə bir küpə yarım su gətirirdi. Çatsız küpə öyünürdü. Çatı olan küpə isə xəcalət çəkirdi. Bir gün o dilə gəlib su daşıyana dedi:
-Mən utanıram və səndən üzr istəyirəm.
-Niyə? Nədən utanırsan?
— İki ildir, mən doldurduğun suyun yarısını aparıb evə çatdırır, sənə ziyan vururam. Mənim nöqsanıma görə sən də öz məqsədinə çata bilmirsən.
Su daşıyan küpəyə dedi:
-İndi biz evə qayıdanda sən Ardı »